मोबाइलमा गेम खेल्दा...

–नाम प्रकाशित नगर्ने सर्तमा 

Photo Source: dnaindia.com

म सानैदेखि आमा बाबाबाट छुट्टिएर हजुरआमा र हजुरबाबासँग बस्थेँ । म हुर्कँदै जाँदा, मलाई मेरो हजुरआमा नै आमा हो जस्तो लाग्थ्यो । म सोच्थेँ, उहाँले नै मलाई जन्म दिनुभएको हो । तर जब म ठूली हुँदै गएँ, जब मेरो उमेर बढ्न थाल्यो, अनि बल्ल मैले थाहा पाएँ, हजुरआमाले त मलाई कर्म दिनुभएको रहेछ । मेरो जन्म दिने आमा अर्कै हुनुहुँदो रहेछ । त्यो दिनबाट मलाई लाग्यो, उमेर बढ्दै जाँदा धेरै कुराको अनुभव लिन सक्ने रहेछौँ । उमेरले पनि धेरै कुरा सिकाउने रहेछ ।

मेरो परिवारमा म, मेरो हजुरआमा र हजुरबाबा गरी तीन जना बस्थ्यौँ । हाम्रो घरभन्दा अलि पर मेरो ठूलोममीको घर थियो । ठूलोममीको श्रीमान् सधैँझैँ केही काम पर्दा वा पूजाआजामा हाम्रो घरमा आउनुहुन्थ्यो । उहाँ हाम्रोमा प्रायजसो आउने भएर होला, आफ्नै लाग्ने गथ्र्यो । हजुरआमाले मैले उहाँलाई ठूलोबाबा भनेर बोलाउनुपर्छ भनेपछि मैले उहाँलाई ठूलोबाबा भनेर बोलाउँथेँ । उहाँसँग विस्तारै चिनजान हुँदै जाँदा उहाँले मलाई छोरीलाई जस्तै माया गर्नुहुन्थ्यो र व्यवहार पनि छोरीलाई गर्नेजस्तै थियो ।

मलाई याद छ, म त्यतिबेला नौ वर्षकी थिएँ । मलाई टिभी हेर्न, नयाँनयाँ कुराहरू सिक्न एकदमै मन पथ्र्यो । तर, हाम्रो घरमा टिभी थिएन । त्यसैले म ठूलोममीको घरमा टिभी हेर्न जान्थेँ । ठूलोममीको घरमा ठूलोबाबा र उहाँहरूको दुईजना छोरा, अनि मभन्दा सानो उमेरकी छोरी थिए ।

एकदिनको कुरा हो, सधैँझैँ आउनु हुने ठूलोबाबाले ठूलोममीको छोरा र छोरीलाई आफ्नो छेउमा राखेर मोबाइलमा गेम खेल्न सिकाउनुभयो । उहाँले आफ्नै मोबाइलमा गेम खेल्न पनि दिनुभएको थियो । मलाई पनि मोबाइलमा गेम खेलेको देख्दा खेल्न मन लाग्थ्यो । म बहिनीको छेउमा बसेर खेलेको हेरिरहन्थेँ । त्यो दिन, उहाँले मलाई “तिमी पनि गेम खेल्छौ र नानी ?” भन्नुभयो । म खुसी हुँदै भनेँ, “खेल्छु” । उहाँले मलाई आफ्नो मोबाइलमा गेम खेल्न दिनुभयो । पहिलोपटक मोबाइलमा गेम खेल्न पाएर म एकदमै खुसी भएँ । मलाई एकदमै रमाइलो लाग्दै थियो ।

त्यो दिनदेखि ठूलोबाबाले मलाई सधैँ मोबाइलमा गेम खेल्न दिनुभयो । भाइ, बहिनी र म पालैपालो खेल्थ्यौँ । एकदिन ठूलोममी बारीमा तरकारी खोज्न जानुभएको थियो । घरमा सानो भाइ, म, बहिनी ठूलोबाबा थियौँ । त्यो दिन पनि ठूलोबाबाले गेम खेल्न भनेर हामीलाई मोबाइल दिनुभयो । भाइ, बहिनी र मैले खेल्ने पालो बाँडेका थियौँ । भाइ र बहिनीको पालो सकिएपछि ठूलोबाबाले भाइ र बहिनीलाई, “तिम्रो पालो सकियो तिमी अलि पर जाऊ, अब दिदीको पालो हो गेम खेल्नी, तिमी मेरो नजिक आऊ” भनेर मलाई उहाँको छेउमा बोलाउनुभयो । म उहाँको नजिक गएर बसेँ र गेम खेल्न थालेँ ।

ठूलोबाबा मेरो नजिक एकदमै टाँसिएर बस्नुभएको थियो । उहाँ त्यसरी बस्दा मलाई अप्ठ्यारो भइरहेको थियो । तर, पनि मैले उहाँले माया गर्नुहुन्छ भन्ने ठानेँ । तर, केही समयपछि मलाई मेरो शरीरको पछाडीको भागमा केही कुराले छोएको अनुभव भयो । यसो पछाडि फर्केर हेरेको ठूलोबाबाको हात मेरो शरिरमा रहेछ । मैले सोचेँ, उहाँले माया गर्नु भएको छ, मैले खेलेको गेम हेर्नुभएको छ । 

त्यति सोचेर मेरो ध्यान फेरि गेमतिरै भयो । तर, त्यसको केही बेरमा नै उहाँले आफ्ना हातलाई मेरो कम्मर पछाडिबाट तलतल लगेर सुम्सुम्याउदै हुनुहुन्थ्यो । मलाई एकदमै नराम्रो लाग्यो । डर पनि लाग्यो । मलाई उहाँले त्यसरी छोइरहँदा, सुम्सुम्याउँदा नराम्रो लागिरह्यो । मैले उहाँको फोन उहाँलाई दिएर केही पनि नबोली बाहिर निस्केँ । त्यहाँबाट निस्केपछि मलाई निकै बेरसम्म मेरै गल्ती पो हो कि जस्तो अनुभव भयो । मैले केही सोच्नै सकिनँ । मलाई डर मात्रै लागिरहेको थियो ।

मलाई थाहा थियो, त्यो गलत छुवाइ हो भनेर । मलाई यो पनि अनुभव भयो कि, छोरीको साथमा आमाको कमी भयो भने पनि धेरै समस्याहरू भोग्नुपर्ने रहेछ । सायद, त्यो बेला मेरो आमा मसँगै हुनुभएको भए म उहाँलाई आफूमाथि भएको दुर्व्यवहारको बारेमा भन्थेँ होला र आफूलाई हलुका बनाउथेँ होला । तर, मलाई यस्तो भयो भनेर अरूलाई सुनाउने आँट नै थिएन । अरू कसैलाई भन्न पनि सकिनँ । त्यो दिनपछि पनि मैले यस्ता धेरै दुर्व्यवहार भोग्ने र सहने क्रम चलिरह्यो । 

आजभोली लाग्छ, दुर्व्यवहार, हिँसा घरबाहिर मात्रै हुँदैन रहेछ । घरभित्रै पनि कसले, कसरी र कहाँबाट गर्छ भनेर थाहा नै नहुने रहेछ । यो कुरा मैले मेरै भोगाइबाट सिकेँ । यो तितो अनुभव सुनाउँदा मलाई नराम्रो लागिरहेको छ । यसको सट्टा, त्यो ठूलोबाबालाई ममाथि दुर्व्यवहार गर्न लाग्दा आफूले फाइटब्याक गर्न सकेको कुरा, उहाँलाई सजाय दिन सकेको कुरा सुनाउन पाएको भए कत्ति आनन्द आउँथ्यो होला ।

कतिपय ठाँउमा म जस्ता छोरीहरूले सानै उमेरमा धेरै किसिमको दुर्व्यवहार भोग्नु परेको होला । त्यसैले के भन्न मन लाग्यो भने, आफ्ना छोरीहरूलाई आफुसँगै राखौँ । उनिहरूलाई कसैले नराम्रो व्यवहार पो गरेको छ कि, ख्याल गरौँ । ताकी, मैले जस्तो अरु कसैले भोग्न नपरोस् । 

यस लेख जुनसुकै माध्यमबाट प्रकाशन/प्रसारण गर्नु परे www.gulabisambad.blogspot.com लाई स्रोत उल्लेख गर्नुहोला ।